کمک گرفتن از یک بزرگ‌تر در انجام این آزمایش توصیه می‌شود.

در دهه 1600 مردم بالاخره قبول کردند زمین مانند یک توپ گرد است که به دور خورشید می‌چرخد. اندکی پس از آن، شروع به ساخت ابزاری نمودند که افلاک نما نام داشت و نحوه حرکت زمین، ماه و خورشید را نشان می‌داد.

وسایل مورد نیاز

قوطی گرد، مقوای ضخیم، قطعات بالسا، قرقره، نخ، میله چوبی، نوار کشی، مهره، دو عدد واشر، توپ پینگ‌پنگ، لامپ، چراغ‌قوه، سر پیچ لامپ، باتری، سیم برق، لوله آلومینیومی، سیم، چسب مایع، چسب نواری، ابزار و وسایل نشان داده شده.

1- به وسیله چسب نواری دو سیم برق را به دو انتهای یک باتری بچسبانید. سیم‌ها را از یک لوله آلومینیومی بگذرانید. این لوله باید به اندازه کافی نازک باشد تا از وسط قرقره عبور نماید. همچنین طول آن باید 5/4 برابر طول قرقره باشد.

2- به وسیله مته، یک سوراخ به اندازه قطر لوله در بلوک بالسا ایجاد نمایید. بلوک را به قسمت داخلی قوطی بچسبانید و دو تا قرقره از لوله گذرانده و لوله را وارد بلوک نمایید.

3- روی صفحه گرد مقوایی که به اندازه قوطی بریده شده‌است، سوراخی ایجاد نموده و آن‌را از لوله رد کنید. سوراخ‌هایی در هر دو انتهای نوار بالسا (که کمی بلندتر از شعاع قوطی باشند) ایجاد کنید.

4- یک انتهای نوار بالسا را در لوله آلومینیومی چفت کرده و در انتهای دیگر میله چوبی را وارد نمایید. یک واشر و قرقره وارد لوله و نیز میله چوبی کرده و سپس نوار بالسای دوم را روی آن‌ها قرار دهید.

5- یک توپ پینگ‌پنگ را به وسیله مقداری بتونه پلاستیکی روی میز بچسبانید. از یک بزرگ‌تر بخواهید تا به وسیله مته یک سوراخ به قطر سیم در توپ ایجاد نماید.

6- 8 سانتی‌متر از سیم را مطابق شکل رسم شده‌ی پایینی تا کنید. برای به دست آوردن زاویه دقیق از یک نقاله استفاده نمایید. یک سوراخ در میله چوبی ایجاد کرده و سیم را از آن رد کنید.

7- توپ پینگ‌پنگ را روی سیم محکم کنید. سیم نازک‌تر را به دور سیم کلفت‌تر پیچانده و به انتهای آن یک مهره وصل کنید. سیم‌های برق را به سرپیچ متصل کرده و درجای خود چسب بزنید.

8- یک نوار کشی به دور قرقره‌ها حلقه زده و سیم‌های برق را برای روشن شدن لامپ به هم وصل نمایید. دستگیره را به آرامی بچرخانید تا زمین به دور خورشید بچرخد. توجه کنید که در هنگام چرخیدن، زمین همواره در زاویه‌ای ثابت باقی می‌ماند.

(برای دیدن نمای بزرگی از شکل زیر روی آن کلیک کنید)

 آرایش فصلی

رسم تصویر چهار فصل روی بدنه‌ی پروژه طرح را کامل خواهد نمود.

تلپورت یعنی جابه جایی از یک نقطه به نقطه ای دیگر بدون صرف انرژی. شاید با خودتان فکر کنید این کار چرندی بیش نیست و شعبده بازی است اما جالب است بدانید مدارکی وجود دارد که دانشمندان توانسته اند یک اتم را 13 سانتی متر تلپورت کنند. اما داستان زمانی جالب تر می شود که شایعاتی مبنی بر تلپورت یک کشتی از ایالتی به ایالت دیگر وجود دارد اما اگر آمریکا توانسته باشد این کار را انجام دهد چگونه؟                                                            من نظریه هایی در رابطه با این قضیه دارم که دوست داشتم بقیه هم مطلع شوند                همه ی ما می دانیم که هر اتم به ذرات کوچک تر الکترون.نوترون.پروتون  پروتون تمایل دارد ساکن باشد پس ما اگر بتوانیم با یک انفجار هسته ای اتم را تجزیه کنیم می توانیم پروتون یک جسم را صد ها کیلو متر دور تر از جسم مورد نظر قرار دهیم اما باید تغییراتی هم در اتم جسم موردنظر ایجاد کنیم باید از الکترون های جسم کم کنیم تا فقط این جسم به سمت پروتون ها برود و این گونه است که تلپورت رخ می دهد البته این ها فقط فرضیه های من هستند و به اثبات نرسیده اند

آرش رمضان زاده

لف- قطعه سنگ کوچکی را بردارید و به دور آن طناب محکمی ببندید و دو قطعه نخ نازکی را به دو طرف طناب وصل کنید و سر یکی از نخ ها را از دستگیره ی در آویزان سازید.

ب- خیلی آهسته از نوک نخ گرفته پایین بکشید، ملاحظه خواهید کرد که نخ بالایی پاره می شود.

ج- این بار از نوک نخ گرفته به سرعت تکان بدهید، ملاحظه خواهید کرد که نخ پایین باز می گردد.

وقتی شما آهسته از نوک نخ می کشید، فشاریکه به نخ پائینی وارد می اید، تنها فشار دست شماست. ولی فشاریکه به نخ بالائی وارد می آید، فشار دست شما به اضافه سنگینی سنگ است، بدین جهت نخ بالائی پاره می‌شود. در مرحله دوم که نخ را به سرعت حرکت می دهید فشاریکه به نخ پائینی وارد می آید، فشار دست شما به اضافه خاصیت ماند یا مقاومت سنگ در برابر حرکت می‌باشد، در حالیکه فشار وارد به نخ بالائی، تنها سنگینی سنگ است لذا نخ پائینی پاره می شود.

برای این آزمایش نیز آب صابون لازم است. لوله‌ی لاستیکی معمولی را گرفته یک طرف آن را به لوله ی گاز و طرف دیگرش را به ساقه ی قیف خانگی متصل کنید. ابتدا دهانه ی بزرگ قیف را به محلول صابون بزنید، بعد شیر گاز را باز کنید تا حبابی به قطر هشت تا ده سانتی متر درست بشود، گاز را ببندید و قیف را سوا کنید و با انگشت دهانه ی کوچک قیف را بگیرید، کبریتی را روشن کرده انگشت تان را بردارید، گاز روشن میشود. به تدریج حباب کوچک شده و گاز را از قیف بیرون می راند.

- علت اینکه شعله مدتی دوام می آورد در نتیجه‌ی کوچک شدن حباب است که گاز را بتدریج بیرون می‌راند

مواد در دماي معمولي به سه حالت جامد، مايع و گاز وجود دارند. با تغييرات دما حالت مواد تغيير ميكند شما شاهد بسياري از اين تغيير حالتها در محيط ارطراف خود هستيد.

ذوب:

در جسم جامدي مانند آهن مولكول ها به هم نزديك، جنبش مولكول ها كم و جادبه بين آنها زياد است. اگر جسم جامد گرم شود جنبش و فاصله مولكول ها افزايش و ربايش آنها كم ميشود اگز جسم جامد به اندازه كافي گرم شود ربايش مولكول ها به اندازه اي كم مي شود كه مي توانند آزادانه حركت كنند در اين صورت جامد به مايع تبديل مي شود اين تغيير حالت ذوب ناميده مي شود. به بيان ساده تر:

ذوب یعنی تبدیل مایع به جامد بر اثر گرما

از آنجا كه براي انجام اين تغيير حالت گرما جذب مي شود به آن گرماگير گفته مي شود.

نقطه ذوب:

به دمايي گفته مي شود كه درآن دما جامد به مايع تبديل مي شود. مثلاً يخ در دماي صفر درجه به مايع تبديل مي شود پس نقطه ذوب آن صفر درجه سانتي گراد است

انجماد:

اگر مايعي به اندازه كافي سرد شود جنبش و فاصله مولكول ها كم و ربايش مولكول ها افزايش مي يابد تا جايي كه مولكول ها ديگر نمي توانند آزادانه حركت كنند در اين صورت مايع به جامد تبديل مي شود به اين تغيير حالت انجماد مي گويند.

انجماد يعني تبديل مايع به جامد

از آنجا كه اين تغيير حالت با از دست دادن گرما همراه است آن را گرماده مي گويند. در موادي كه نقطه ذوب معين دارند همواره

مثلاً اگر نقطه ذوب آهن 1535درجه باشد نقطه انجماد آن هم 1535درجه خواهد بود.

اثر ناخالصي بر نقطه ذوب و انجماد:

حتماً ديده ايد كه در زمستان بر سطح خيابان هاي يخ زده نمك مي پاشند.

و يا مخلوطي از آب و الكل به عنوان ضد يخ در رادياتور اتومبيل مي ريزند.

علت هر دو مورد بالا اين است ك

تبخير :

تبديل مايع به بخار يا گاز را تبخير مي گويند.

خشك شدن لباس، چروكيده شدن برگ درختان در گرما نمونه هايي از تبخير هستند.

جوشيدن:

هرچه مايع گرمتر شود سريعتر تبيخر مي شود. اگر گرم كردن مايع ادامه يابد مايع شروع به جوشيدن مي كند در هنگام جوشيدن در همه قسمت هاي مايع حبابهايي از بخار تشكيل مي شود.

توجه داشته باشيد كه:

- ناخالصي نقطه جوش را بالا ميبرد. يكي از مزاياي ضديخ در رادياتور هم همين است.

- در يك ظرف روباز دماي مايع از نقطه جوش بالاتر نمي رود بنابراين براي زودتر پخته شدن غذا شعله چراغ را زياد نكنيد.

- نقطه جوش به فشار هوا بستگي دارد(در مناطق كوهستاني نقطه جوش پايين تر است)

انجام دهيد:

- اندكي آب درون يك سرنگ وارد كنيد اكنون دهانه سرنگ را با انگشت محكم بگيريد و پيستون آن را به عقب بكشيد اگر كار را درست انجام دهيد خواهيد ديد كه آب درون سرنگ خواهد جوشيد.

- ظرف شيشه اي نشكن (پيركس) مانند ارلن را تا كمتر از نيمه آب كرده روي شعله حرارت دهيد تا آب درون آن به جوش آيد اكنون شعله را خاموش و دهانه ظرف را به چوب پنبه محكم ببنديد اگر ارلن را زير آب سرد بگيريد. و يا به بدنه آن يخ بماليد آب درون ارلن دوباره شروع به جوشيدن خواهد كرد و اين درحالي است كه دماي آب ارلن خيلي پايين تر از نقطه جوش است و جوشيدن آب در هر دو مورد بخاطر كاهش فشار هوا است.

تذكر: هرگز براي انجام اين آزمايش از بطريهاي شيشه اي معمولي استفاده نكنيد.

این آزمایش شگفت انگیز که امروز صبح کشف کردم را در وبلاگ میگذارم تا همه لذت ببرد

شیر آب سرد را باز کنید دقت کنید چه قدر این آب کدر است(شفاف نیست)

اما شیر آب گرم را باز کنید اب شفاف است

دلیل ربایش مولکولی است برای ربایش مولکولی به مطلب بعد مراجعه کنید

کسانی که کار با میکروسکوپ را دوست دارند می توانند از این فایل استفاده کنند

روی اینجا کلیک کن

جسم در فاصله ی کانونی

بین کانون و مرکز

جسم روی مرکز

جسم بعد از مرکز

وسایل مورد نیاز

1)قوطی پپسی

2)آب

ابتدا یک ششم قوطی را آب کنید بعد قوطی را کج کنید قوطی کج می ایستد

وسایل مورد نیاز : یک لیوان مقداری آب مقوا ابتدامقدار ی آب داخل لیوان می ریزیم و سپس مقوا را روی آن گذاشته و دست خود را روی مقوا قرار می دهیم . دست دیگر خود را زیر لیوان قرار داده و به آرامی لیوان را بر می گردانیم دست خود را به آرامی از زیر مقوای زیر لیوان بر می داریم مشاهده می کنیم که : مقوا به زیر لیوان می چسبد از ریختن آب درون لیوان جلو گیری می کند .

1 - هاينريش هرتز و كشف امواج راديويى

تاريخ: 1888

در سال 1888 يك جرقه سوسوزن در محيط تاريك آزمايشگاهى در آلمان نويدبخش شروع يك انقلاب فنى با ابعادى بى سابقه شد. هاينريش هرتز فيزيكدان 31 ساله در انستيتو فنى كالسروهه يك مدار الكتريكى به وجود آورده بود كه در گوشه آزمايشگاهش جرقه زد و او جرقه ديگرى را در گوشه ديگر اتاق درست روبه روى آن مشاهده كرد. هرتز وجود امواج نامريى انرژى الكترومغناطيس را نشان داد كه قادرند به سرعت نور حتى در فضاى خالى حركت كند. وجود اين امواج را فيزيكدان اسكاتلندى جيمز كلارك ماكسولى 15 سال پيش از آن پيش بينى كرده بود و از آن زمان تا به امروز به صورت اساس و پايه شبكه جهانى راديو، تلويزيون و مخابرات دور درآمده است.

2 - استانلى ميلگرام و اطاعت از قدرت

تاريخ: 1961

در ژوئن 1961 يك آگهى در روزنامه اى در ايالت كنكتيكات از خوانندگان دعوت به شركت در يك مطالعه علمى درباره حافظه كرد. آگهى را يك پروفسور 27 ساله روانشناس در دانشگاه ييل به نام استانل ميلگرام داده بود، ولى آزمايش مورد نظر واقعاً آن طور كه در بادى امر به نظر مى رسيد نبود. به كسانى كه در اين تجربه شركت داشتند گفته شده بود كه موضوع مورد نظر تاثير تنبيه بر روى يادگيرى است و آ نها را به اتاقى هدايت مى كردند كه مردى را در آنجا با سيم هاى داراى الكترود بسته بودند و گفته مى شد مى توانستند شوك هاى دردناكى به او بدهند. سپس به شركت كنندگان گفته مى شد كه فهرستى از واژه هايى كه با تداعى به دنبال يكديگر مى آمدند به صداى بلند بخوانند و هنگامى كه شاگرد مورد نظر در بازگويى آن واژه ها دچار اشتباه مى شد با هر اشتباه يك شوك الكتريكى به وى وارد كنند. اين كار به كمك كنسولى با كليد هاى مختلف از 15 تا 450 ولت صورت مى گرفت. شركت كنندگان كه با ديوارى از شاگرد جدا شده بودند مى توانستند فرياد هاى ناشى از درد او را در پى هر بار وارد شدن شوك الكتريكى به دنبال اشتباه بشنوند. با بدتر شدن وضع و زجر كشيدن شاگرد مورد نظر بسيارى از شركت كنندگان معترض شدند ولى دانشمند مسئول در پاسخ تنها مى گفت كه آزمايش بايد ادامه يابد و 65 درصد آنها هم به اين كار ادامه دادند. با بالا رفتن ميزان ولتاژ شوك هاى الكتريكى كم كم ضجه ها و فرياد ها تبديل به سكوتى شوم شدند. تنها پس از آن كه آزمايش به پايان رسيد، حقيقت به شركت كنندگان گفته شد: اين شاگرد اصلاً يك هنرپيشه بوده و درد و رنجى در كار نبوده است. ميلگرام نشان داد كه مى توان مردم عادى را اگر تصور كنند كه مى توانند از مسئوليت شانه خالى كنند و آن را به مقامات واگذارند، به زجر دادن افراد غريبه تا حد مرگ تشويق و قانع كرد. در دهه 1960 تجربه ميلگرام آب خنكى بود بر خشم ناشى از اعمال نازى ها. همان طور كه رسوايى اخير در مورد نحوه رفتار با زندانيان عراقى نشان داد، تجربه ميلگرام هنوز هم اهميت خود را از دست نداده است.

3 - انريكو فرمى و نخستين واكنش زنجيره اى هسته

تاريخ:

1942 فكر خارج ساختن انرژى مفيد از اتم ها را برخى از برجسته ترين دانشمندان جهان از جمله اينشتين بسيار دور از دسترس مى پنداشتند تا آنكه از تجربه اى كه مخفيانه در حياط خلوتى در دانشگاه شيكاگو صورت گرفته بود خبر دار شد؟ در يك روز سرد ماه دسامبر 1942 فيزيكدان ايتاليايى و برنده جايزه نوبل انريكو فرمى كار ساخت نخستين رآكتور اتمى جهان را كه تقريباً شكل كروى داشت به اتمام رساند. اين رآكتور شامل چندين تن گرانيت و اورانيوم راديواكتيو به همراه ميله هاى مركزى از جنس كارميوم بود. اينها طورى طراحى شده بودند كه مى توانستند نوترون هاى خارج شده توسط اتم هاى اورانيوم را كه هر يك قادرند اتم هاى اورانيوم بيشترى را بشكافند، جمع آورى كنند و بدين ترتيب زنجيره اى از واكنش ها را موجب شوند كه بالقوه قابليت انفجارى دارند. هنگامى كه فرمى دستور داد ميله هاى كنترل به آرامى خارج شوند تا نوترون ها آنقدر زياد شوند كه بتوانند واكنش زنجيره اى را تداوم بخشند، رآكتور عظيم شروع به توليد نيرو كرد. فرمى گذاشت به مدت چهار و نيم دقيقه اين جريان ادامه يابد. نيروى توليد شده به زور بيشتر از نيم وات مى شد، ولى بدين ترتيب ثابت شد كه واكنش زنجيره اى واقعى است و مى توان آن را كنترل كرد. نيروى هسته اى هديه اى بود كه او به دنيا داد

. 4 - تاييد نظريه جاذبه اينشتين توسط ادينگتون

تاريخ:

1919 آلبرت اينشتين صبح روز هفتم نوامبر 1919 از خواب بيدار شد و يك باره كشف كرد كه به عنوان درخشا ن ترين دانشمند جهان مورد تحسين همگان است. رسانه هاى جهانى نتايج تجربه اى را منتشر كرده كه برترى نظريه جاذبه وى تحت عنوان «نسبيت عام» را بر قانون جاذبه نيوتن با چند صد سال سابقه نشان مى داد. بر طبق «نسبيت عام» جاذبه حاصل منحنى شدن مكان و زمان است كه موجب خم برداشتن مسير اشعه نورى مى شود كه از نزديكى هرجرمى عبور مى كند. آرتور ادينگتون اختر- فيزيكدان از دانشگاه كمبريج بر آن شد كه با اندازه گيرى از كسوفى كه در تاريخ مه 1919 اتفاق افتاد از ستارگان قابل رويت در نزديكى خورشيد اين نظريه را ثابت كند. نظريه اينشتين اثر خم كننده اى در برابر آنچه كه از نظريه نيوتن انتظار مى رفت را پيش بينى مى كرد ولى اين هنوز بسيار ناچيز بود. يعنى معادل ضخامت يك تار مو كه در فاصله 14 مترى ما قرار دارد! ادينگتون پس از ماه ها تحليل تصاوير برداشته شده از كسوف اعلام كرد كه جابه جايى بسيار ناچيزى كه در محل ستارگان مشهود است نشان مى دهد كه نظريه اينشتين بر نظريه نيوتن پيروز شده است. برخى تاريخ نگاران در آن زمان و بعد ها گفتند كه گويا نتايج ادينگتون آن گونه اى كه ادعا مى كرد روشن و صريح نبودند و اين در حالى است كه ادينگتون هيچ گاه تحسين خويش از اينشتين و نظريه اش را مخفى نمى كرد. اندازه گيرى هاى بسيار دقيق تر از آن زمان تاكنون بار ها صحت پيش بينى اينشتين را تاييد كرده اند.

5 - آزمايش مايكلسون - مورلى

تاريخ: 1887

اگر در جاده اى با سرعت 70 كيلومتر در ساعت در حركت هستيد و اتومبيل ديگرى نيز با سرعت 70 كيلومتر در ساعت به سمت شما مى آيد سرعت نسبى دو اتومبيل چقدر است؟ پاسخ آسان است، اين طور نيست؟ 140 كيلومتر عقل سليم هم اين را مى فهمد. با اين وجود در سال 1887 آلبرت مايكلسون و ادوارد مورلى نشان دادند كه «عقل سليم» را با شعاع نورى كارى نيست .آنها در پى يافتن «اتر» بودند، ماده اى كه گفته مى شد عالم پر از آن است و تنها به خاطر آن است كه نور مى تواند در خلا حركت كند. آنها نتوانستند هيچ اثرى از «اتر» بيابند ولى كشف كردند كه نور صرف نظر از آن كه بيننده نسبت به آن چگونه حركت مى كند همواره سرعت يكسانى دارد. اين نتيجه گيرى برخى از دانشمندان را بر آن داشت كه مطرح كنند تقصير به گردن ابزار مورد استفاده از آزمايش است و ساختمان اتمى آن با حركت زمين در فضا دستخوش تغيير مى شود. يك كارمند جوان اداره ثبت اختراعات در سوئيس به نام اينشتين تصور مى كرد كه پاسخ اين سئوال را مى دانست. او چنين استدلال مى كرد كه سرعت نور از جمله سرعت هاى معمولى نيست، بلكه يك ثابت جهانى و براى تمام بينندگان يكسان است. اين فكر او را به سمت نظر نسبيت خاص راهنمايى كرد كه شامل حال همه چيز از الكترونيك تا mc2 = E مى شد.

6 - دالى گوسفند زاده شده از كلون

تاريخ: 1997

در فوريه 1997 تصوير يك گوسفند بر صفحات نخست روزنامه ها در سرتاسر جهان ظاهر گرديد. اين گوسفند كه نامش دالى بود نخست كلون حيوان بالغ ديگرى بود: رونوشت ژنتيكى كاملى از DNA خارج شده از يكى از سلول هاى يك گوسفند ماده. چند ماه بعد همين تيم دانشمندان از موسسه روسلين در اسكاتلند دو بره ديگر زاده شده از كلون به نام هاى مولى و پولى را معرفى كردند كه DNA آنها به وسيله مهندسى ژنتيك از يك انسان منتقل شده بود و لذا شير آنها حاوى نوعى ماده لخته كننده خون بود كه در درمان هموفيلى كاربرد داشت. اين نخستين تجربيات همچون گام هاى بزرگى به سمت «داروسازى» به معناى توليد انبوه تركيبات دارويى سودمند براى انسان توسط حيواناتى كه به همين منظور «كلون» شده اند مورد تحسين و تمجيد قرار گرفتند. ليكن بعد ها معلوم شد كه دالى تنها مورد موفق از ميان 300 مورد تلاشى بود كه در انستيتو روسلين براى «كلون» كردن جنين حيوانات صورت گرفت. دالى در سال 2003 در حالى كه تنها نيمى از عمر طبيعى اش را پشت سر گذاشته بوده درگذشت، در حالى كه به دنبال خودنگرانى عميقى درباره استفاده از تكنيك «كلون» براى خلق همه چيز از موش آزمايشگاهى تا انسان هاى «كامل» بر جاى گذاشت. اين نگرانى ها پايايى تجارى آن را نيز زير سئوال برد.

7 - اوسوالد آورى و DNA

تاريخ: 1944

زيست شناسان فرانك كريك و جيمز وات معمولاً به عنوان كسانى كه راز حيات در شكل DNA موجود در سلول هاى زنده را كشف كردند شناخته مى شوند ليكن «سرنخ اساسى و مهمى كه آنها را متوجه اهميت DNA ساخت نتيجه آزمايشاتى بود كه اوسوالد آورى و همكارانش در دانشگاه راكفلر در نيويورك انجام داده بودند. سال ها دانشمند DNA را به اين دليل كه بيش از اندازه براى توضيح تنوع خيره كننده جهان ساده است رد مى كردند و در عوض بر اين گمان بودند كه اين پروتئين ها هستند كه اطلاعات ژنتيكى را منتقل مى كنند. ليكن آورى و همكارانش نشان دادند كه همه در اشتباه بودند. در سال 1944 پس از سال ها آزمايشات توان فرسا بر روى باكترى ها نشان دادند كه انتقال DNA از يك ميكروب به ديگر موجب مى شود كه صفاتش نيز منتقل شود. خيلى ها با اين شواهد به شدت مخالفت كردند ولى كريك و واتسون بر آن شدند كه اين رشته حياتى را دنبال مى كنند كه حاصل آن جايزه نوبلى بود كه نصيب اين دو گرديد. جالب است كه بدانيم تنها نتيجه مخالفت منتقدين محروم شدن آورى از جايزه نوبل بود!

8 - جورج مندل و وجود ژن ها

تاريخ: 1857

نظريه داروين درباره تكامل در درك ما از زندگى بر روى زمين تحولى به وجود آورد. ليكن اين فكر كه چگونه صفات در ميان نسل ها انتقال مى يابد همواره فكر داروين را مشغول مى داشت. در سال 1857 يك كشيش و راهب اتريشى به نام جورج مندل پاسخ اين پرسش را يافت. او با آزمايشات دقيقى بر روى گياهان نشان داد كه هر دو والد گياه به يكسان صفاتى را به فرزند خويش منتقل مى كنند و همين قانون بسيار ساده است كه تنوع گسترده اى از تركيبات بين صفات را موجب شده است. از اين مهم تر او كشف كرده كه صفات با يكديگر تركيب نمى شوند بلكه متمايز از يكديگر باقى مى مانند. گياهان بلند و كوتاه همواره گياهانى را به وجود مى آورند كه همواره در يكى از اين مقوله قرار مى گيرند و نه بين آن دو. اين نشان داد كه صفات مذكور به صورت دستجات مشخص و مجزايى به ارث مى رسند كه بعدها آنها را ژن خواندند ليكن جالب اينجاست كه اهميت يافته هاى مندل تا اوايل سده بيستم ناشناخته باقى ماند.

9 - ادوارد جنر و واكسيناسيون

تاريخ: 1796

در سال 1980 «سازمان جهانى بهداشت» بيانيه شگفتى آورى را منتشر ساخت. آبله بيمارى ويروسى كه زمانى سالانه يك ميليون تن را به هلاكت مى رساند از كره زمين محو شده بود. نخستين پيروزى كامل و تمام عيار بر يك بيمارى همه گير نتيجه مستقيم شايد مهم ترين آزمايشى بود كه تاكنون صورت گرفته است. اين آزمايش دويست سال قبل توسط پزشكى اهل گلوكستر شاير صورت گرفت. قرن ها بود كه پزشكان در آسيا متوجه شده بودندكسانى كه در معرض بيمارى آبله بودند، گاه مى توانستند در برابر آن محافظت شوند. در اوايل سده هجدهم اين فكر توسط بانو مرى ورتلى مونتاگو، همسر ديپلماتى در تركيه به انگلستان آورده شد. وى طرفدار «آبله اى» كردن عمدى مردم با استفاده از مقدار بسيار كمى از بافت آلوده بود. اگرچه اين شيوه تا اندازه اى موثر بود ولى هنوز از هر هشت نفر كه مبادرت به اين كار مى كردند يكى به خاطر ابتلا به آبله كشته مى شد. جنر در فكر آن بود كه ببيند مى توان مردم را با قرار گرفتن در معرض آبله گاوى كه بيمارى ظاهراً مرتبط با آبله انسانى و بى ضرر است در برابر بيمارى آبله انسانى محافظت نمود. در 14 مه 1796 جنر مواد آلوده به آبله گاوى را وارد بريدگى روى بازوى كودك هشت ساله اى به نام جيمز پيپس نمود. پس ازگذشت ده روز پيپس دچار تب خفيف و سپس تاول هاى چركى شبيه آبله گرديد. سپس در اول جولاى جنر كودك را «آبله اى » نمود كه حاصل آن بود كه به هيچ وجه دچار بيمارى و عوارض آن نشد. ظرف چند سال «واكسيناسيون» (كه در لاتين از لغتى به معناى گاو گرفته شده) در انگلستان و خارج از آن كاملاً رواج يافت. اين كه دقيقاً واكسيناسيون چه مى كند تا زمان پى بردن به سيستم ايمنى ناشناخته باقى ماند. امروز مى دانيم كه سلول هاى اين سيستم توسط واكسن آموزش مى بينند تا بتوانند هرچه سريع تر مهاجمين را پيدا كنند. جنر خود بر اين باور بود كه اين موضوع به هر حال به تعامل بين بدن و آنچه كه او «ويروس» آبله گاوى مى خواند مربوط مى شد. در واقع واژه ويروس كه امروز هم به كار مى بريم توسط ادوارد جنر ابداع گرديد

. 10 - پاستور و ميكروب تاريخ: 1860

در سال 1860 شيميدان برجسته فرانسوى لويى پاستور مبادرت به انجام آزمايشى با استفاده از لوله هايى با اشكال عجيب و غريب نمود كه نه تنها تصورات قرون وسطايى در مورد حيات را كنار زد بلكه علت حقيقى بيمارى ها را نيز آشكار ساخت. قرن ها تصور مى كردند كه حيات خود به خود از ماده مرده مثل گوشت در حال فساد به وجود مى آيد. پاستور اين تصور را خيالى بيش نمى دانست در عوض بر اين باور بود كه آنچه كه ما مى بينيم در واقع آثار ناشى از ميكروب هاى غيرقابل ديدن يا به اصطلاح ژرم در هواست. او براى اثبات اين نظر خويش لوله هاى آزمايش را پر از شيره گوشت پخته و جوشيده شده كرد كه هريك تنها از طريق لوله اى به شكل S با هواى بيرون رابطه داشت. برطبق نظريه ايجاد خود به خودى حيات اين اتفاق بايد پس از مدت كوتاهى به شكلى معجزه آسا رخ دهد. ولى پس از ماه ها انتظار چنين اتفاقى رخ نداد. اين براى پاستور كاملاً معنى دار بود. جوشاندن موجب كشته شدن هر ژرمى كه در شيره گوشت وجود داشت شد و ژرم هاى جديد نيز به دليل دهانه هاى لوله اى S مانند نتوانستند خود را به آنجا برسانند. طرفداران ايجاد خود به خودى حيات كوشيدند با اين ادعا كه جوشاندن به هر صورت و به هر نحوى آن «نيروى حياتى» اسرارآميز موجب بروز حيات را از ميان برده موضوع را پاسخ دهند ليكن پاستور جلوتر از آنها بود. او بعضى از دهانه هاى شيشه اى S شكل را شكست و منتظر ماند. بر طبق نظريه ايجاد خود به خودى حيات هيچ اتفاقى نبايد مى افتاد چون نيروى حيات مرده بود. ولى شيره گوشت به تدريج كدر شد چه ديگر مانعى بر سر راه ميكروب ها براى رسيدن به محتويات درون لوله هاى آزمايش نبود. پاستور ثابت كرد كه نيروى حيات در واقع افسانه اى بيش نيست. از سوى ديگر آزمايش وى مبين قدرت ميكروب هاى غيرقابل ديدن نيز بود. او بلافاصله از اين كشف خويش در عمل استفاده كرد و با اين كار صنعت ابريشم فرانسه با ابداع آزمونى براى يافتن كرم هاى ابريشم آلوده به اين ژرم ها سود بسيار برد.

این آزمایش را در مهمانی ها انجام دهید

10 شی را روی میز قرار دهید 30ثانیه زمان بگیرید اشیا را جع کنید ودور از دید مهمان ها قرار دهید

تعد از آن ها بخواهید نام اشیا را بنویسند

  خب اگر می خواهید همه رامتعجب کنید یک رمز برای خودتان بسازید

نام اول هر شی را به یک دیگر وصل کنید حال میتوانید به راحتی خود نمایی کنید

این آزمایش فقط به صورت انلاین قابل انجام است

روی من کلیک کن

این آزمایش یکم حال بهم انگیز است پس یک سطل آشغال کنار خود قرار دهید

وسایل مورد نیاز

1)آکواریوم

2)قورباغه

3)پشه

4)مگس

5)مورچه های وحشی(همون هایی که خیلی گنده هستند)

6)کمی آب

7)خاک

8)گل و گیاه

ابتدا کف آکواریوم را خاک بریزید اما یک گودال درست کنید و درون آن آب بریزید بعد حیوانات را درون آکواریوم بریزید و گل وگیاه ها را دور و بر آکواریوم قرار دهید حالا برای خود یک اکوسیستم درست کرده اید

ابتدا دو لیوان آماده کنید با نخ و چسب نواری درون این دو را به هم وصل کنید

مرخله ی دوم یک مایع رنگی را درون یکی از لیوان ها بریزید

مرحله ی سوم باید لیوان را کج کنید بعد مایع به وسیله ی نخ مایع منتقل می شود

شمعي را روي ميز قرار مي‌دهد، و نوك يك ميله شيشه خيلي معمولي (همزن) را به فتيله آن مي‌زند. شمع روشن مي‌شود افي است كه ابتدا وسايل زير را آماده كنيد: اولاً دو يا سه گرم كلرات پتاسيم، و همان مقدار قند، كه هر دو را به طور مجزا به صورت پودر در آورده‌ايد. ثانياً يك شمع درشت معمولي، كه حتي‌الامكان فتيله آن كمي كلفت‌تر از معمول باشد (اين شمع نبايد قبلاً مورد استفاده قرار گيرد). ثالثاً چند گرم اسيدسولفوريك خيلي غليظ، پس از تهيه اين وسائل، قبلاً فتيله را به كمك يك سوزن، كاملاً از هم باز كنيد، به طوري كه تارهاي آن جدا از هم باشند. سپس كلرات پتاسيم و قند را – كه به طور جداگانه در هاون كوبيده، و به صورت پودر نرم درآورده‌ايد – با هم مخلوط كنيد (اگر اين دو ماده را با هم در هاون خرد كنيد، امكان انفجار وجود دارد). اين مخلوط را از قبل روي فتيله شمع بريزيد، به طوري كه اين ذرات لابه‌لاي تارهاي فتيله را به خوبي پر كنند. و چون اين دو ماده سفيد بوده، و همرنگ فتيله شمع هستند، مسلماً كسي از اين آماده‌سازي آگاه نخواهد بود. و حالا بدون اينكه كسي مطلع باشد، سر يك همزن شيشه‌اي را در اسيدسولفوريك غليظ فرو ببريد، و بلافاصله به فتيله شمع بزنيد. چون براده قند در مجاورت كلرات پتاسيم است، به كمك اسيد سولفوري آتش خواهد گرفت، شمع روشن مي شود.

این آزمایش در کتاب درسی (شیمی 1) نیز هست، که بر اساس آن یک جسم باردار (مانند یک شانه) می تواند باریکه آب را از مسیر خود منحرف کند. در واقع مولکول های قطبی آب از قطب ناهمنام به سمت جسم باردار می چرخند و جذب آن می شوند

با مداد چهار سوراخ در یک لیوان یک بار مصرف ایجاد کنید. سوراخ ها باید نزدیک به هم و در یک خط مستقیم و در قسمت پایین لیوان ایجاد شوند. لیوان را از آب پر کنید. جریان های آب ضمن خارج شدن از چهار سوراخ، به هم می پیوندند و یک جریان یا گاهی دو جریان تشکیل می دهند. در واقع پیوند هیدوژنی بین مولکول های آب، جریان های مجزا را به سمت هم می کشد. اگر جریان ها به طور خود به خود به هم نپیوستند، می توانید آن ها را با هدایت دست به بچسبانید.

محلولی از رنگ خوراکی (که در شیرینی پزی ها استفاده می شود) در آب بسازید. سپس قسمت انتهایی ساقه یک گل میخک تازه را بریده و آن را از قسمت بریده شده در این محلول قرار دهید. پس از 24 ساعت رنگ گلبرگ ها را مشاهده کنید. می توانید برای به دست آوردن نتیجه جالب تر، ساقه گل را از و سط بشکافید و نصف آن را در یک محلول و نصف دیگر را را در محلولی با رنگ دیگر قرار دهید تا یک گل میخک رنگ و وارنگ به دست آورید. این آزمایش ها را با گل های مختلف و گیاهانی مانند کرفس نیز می توانید تکرار کنید.

ک قایق کاغذی بسازید. یک شکاف در عقب قایق به وجود آورده و تکه ای صابون را در آن قرار دهید. این قایق را روی سطح آرام آب در یک ظرف بزرگ قرار دهید. کاهش کشش سطحی در عقب قایق و کشش سطحی آب از جلوی قایق باعث حرکت آرام قایق می شود. در واقع صابون به عنوان سوخت قایق به کار رفته است

دو عدد چوب کبریت را به طور موازی و با فاصله کم روی سطح آب قرار دهید. نوک چوب کبریت سوم را آغشته به مایع ظرفشویی کرده و در میان این دو با سطح آب تماس دهید. چوب کبریت ها به سرعت از هم دور می شوند. در واقع مایع ظرفشویی کشش سطحی را در بین دو چوب کبریت کاهش می دهد و کشش آب از دو طرف چوب کبریت ها را از هم دور می کند.

یک لیوان یا شیشه با دهانه گشاد را روی میز قرار دهید و آن را تا لبه از آب پر کنید، به نحوی که آب لبریز نشود و دیواره خارجی لیوان خشک بماندحال تعدادی سکه یا کلید را به آرامی داخل آب بیندازید. خواهید دید که تعداد غیر قابل تصوری سکه در آب جای می گیرد بدون آن که آب از لیوان بیرون بریزد. در واقع کشش سطحی آب کمک می کند تا سطح آب برآمده شده و از لبه های لیوان هم بالاتر برود.

سه شمع کوچک را درون یک ظرف آلومینیومی قرار دهید.

یک قوطی سبک بلند و باریک پیدا کنید که در آن محکم بسته شود سوراخ کوچکی روی در قوطی ایجاد کنید یک قاشق غذاخوری آب را درون قوطی بریزید و آن را با استفاده از خمیربازی به قایق خود بچسبانید

شمع ها را روشن کنید تا بخار تولید شود و قایق به حرکت در آید

مواد لازم : 1-استون 2-آب 3-لیوان 4-اسکناس نحوه انجام آزمایش : ابتدا پولی را به شعله آتش نزدیک می کنیم میبینیم می سوزد . بعد مقداری آب با استون بیشتر از آب مخلوط می کنیم . بعد همان پول را در محلول می گزاریم و در می آوریم و می بینیم می سوزد ولی پول مچاله نمی شود و می فهمیم آهن می سوزد .

وسایل مورد نیاز : 1-پلخمون 2-تیر نحوه انجام آزمایش : ابتدا تیر را بر روی پلخمون گذاشته سپس تیر را رها می کنیم . نتیجه می گیریم: پرتاب تیر با پلخمون یک حرکت پرتابی ساده است که سرعت و فاصله ای که تیر طی می کندبستگی به انرژی پتانسیل اولیه هنگام کشش کمان و زاویه تیر بستگی دارد . در صورتیکه زاویه پرتاب 45 درجه باشد بیشترین بردار را خواهیم داشت . در هنگام کشش پلخمون انرژی تیراندازبه صورت انرژی پتانسیل در ااان ذخیره می شود که پس از رها کردن تیر به انرژی جنبشی تبدیل می شود .

سه کاسه یا ماهی تابه آماده کنید . در یکی از آنها تا نیمه آب داغ ( نه آنقدر داغ که دستتان را بسوزاند ) ، در دومی آب نیم گرم ( ولرم ) و در سومی آب خیلی سرد بریزید. آنها را در یک ردیف روی میز طوری قرار دهید که ظرف آب نیم گرم در وسط باشد . دست چپ خود را داخل آب داغ و دست راست خود را در آب سرد فرو برید و چند دقیقه آنها را به همین حال نگه دارید ، سپس دستهایتان را بیرون بیاورید ، آب آنها را بتکانید و هر دو را در آب ظرف وسطی فرو کنید . دستها چه احساسی پیدا می کنند . شاهده خواهید کرد که : دست چپ شما احساس سردی و دست راست شما احساس گرمی می کند . توضیح : وقتی شما دستهای خود را داخل ظرف میانی می گذارید ، مقداری گرما از دست چپ شما خارج شده و آب را گرم می کند ، بنابراین حس می کنید گرمای دستتان کم شده است ، یعنی دست چپ شما احساس سردی می کند . از طرف دیگر گرما از آب به دست راست سرد شما منتقل می شود ، یعنی احساس گرم بودن آب را برای دست راست شما بوجود می آورد .

لف- بادکنکی را از آب پر کنید تا منبسط شود. ب- از پایین گرن بادکنک، مطابق شکل ببرید. ج- کتری معمولی را تا نصفه اش از آب پر کنید، طوری که تا نزدیک لوله‌ی کتری برسد و بخار آب بتواند از لوله خارج شود. اگر لوله‌ی کتری بزرگ تر از دهانه‌ی بطری باشد مقوائی بطول 7 × 12 سانتیمتر بریده و لوله‌ای از آن درست کنید، یک طرف لوله مقوائی را وارد لوله کتری کرده و دهانه‌ی دیگرش را داخل بطری شیر بکنید، حال بگذارید مدت یک دقیقه جدار بطری با بخار در تماس باید بعداً د- به سرعت بادکنک را در دهانه‌ی بطری بگذارید و لبه ی آنرا به حاشیه‌ی دهانه‌ی بطری برگردانید. ه- خواهید دید که بادکنک در داخل بطری بزرگ و مستع می شود و و- ناگهان با صدای شدیدی می ترکد. 1- - ج- بخار آب هوای موجود در بطری را به خارج می‌راند. د- بخار سرد شده و تبدیل به آب می‌گردد و در داخل بطری ایجاد خلاء نسبی می‌کند. هـ - فشار هوا بادکنک لاستیکی را به داخل بطری می‌راند. و – لاستیک با صدای بلند می‌ترکد.

الف- یک عدد شیشه قرص بگیرید، و آنرا روی لیوان پر آبی برگردانید و کج کنید تا هوایش خارج شود. حال شیشه را روی آب رها کنید تا شناور شود. ب- شیشه‌ی شناور را کج کنید تا هوا به‌اندازه‌ای خارج شود که وقتی از جدار لیوان به پایین سطح آب نگاه کنید، انتهای مسدود شیشه شناور را زیر سطح آب به ببیند. ج- با انگشت دهانه‌ی شیشه شناور را بگیرید و آنرا به بطری شیری که پر از آب است وارد بکنید، انگشت‌تان را در زیر سطح آب از دهانه شیشه بردارید. د- کف دست راستتان را روی بطری پر آب قرار دهید، دست چپ را آرام پایین ببرید و در عین حال کف دست راست را روی بطری فشار دهید، شیشه شناور پایین میرود. دفعه‌ی دیگر دست چپ را بالا ببرید و همزمان با آن از فشار کف دست راست بکاهید، شیشه شناور همزمان با دست چپ بالا خواهد آمد. 1- د- آب در مقایسه با هوا خیلی کم می‌تواند متراکم بشود، فشاری که توسط کف دست به آب وارد می‌آید به هوای داخل شیشه منتقل می‌شود و مقداری از آب جانشین هوا می‌گردد. مطابق قانون ارشمیدس نیروی شناوری را در شیشه و هوا کم می‌کند، شیشه و هوا در نتیجه سنگینی بیشتر غوطه می‌خورد. وقتی فشار کف دست را روی آب کم می‌کنید، از فشار هوای داخل شیشه کاسته می شود. بدین معنی که هوا منبسط می‌شود، در نتیجه نیروی شناوری در شیشه و اب و هوا زیاد می‌شود تا آنجائی که بر علیه نیروی نقل به حرکت درآمده و بالا میرود.